Familie |
De familie van de wilde eend is groot. De Smient (Anas penelope), de Krakeend (Anas strepera),
de Slobeend (Anas clypeata), de Pijlstaart (Anas acuta), de Wintertaling (Anas crecca) en de
Zomertaling (Anas querquedula) zijn allemaal familie van de wilde eend. Het is de familie van de
'grondel'-eenden. Deze naam komt door de manier van eten, grondelen. Dat is rechtop in het water hangen en
met de snavel eten van de bodem pakken. De wilde eend is op de meeste plaatsen de meest voorkomende van al
deze eenden. De wilde eend heeft ongeveer 12.000 veren. Ook is de wilde eend een van de recorddragers van oudste
vogels: op een na de oudste met 29 jaar.
|
Kenmerken |
De mannetjeseend (een woerd, boven afgebeeld) heeft een glanzende,
groene kop. Het mannetje lijkt op het vrouwtje als hij het eclipskleed
draagt. Je kunt hem dan onderscheiden aan zijn snavel: de snavel van het
mannetje is groengeel, die van het vrouwtje is oranjegrijs. Het vrouwtje
(onder afgebeeld met haar kroost) heeft bruine kleuren. Die draagt
zij het gehele jaar.
|
Eten |
De wilde eend 'grondelt'. Hij zoekt zo vooral waterplantjes.
|
Geluid |
Een apart geluid zijn de vleugels, die in de vlucht een fluitend geluid
maken. Het vrouwetje kwaakt heel gevarieerd.
|